Friday, December 15, 2006

Ξημέρωμα




Πάνω από τη Λίμνη, στην Καστοριά.
Χειμώνας, κοντά Χριστούγεννα του 2002.
Από το παλιό μπαλκόνι της θείας μου, μασουλώντας πρωί πρωί βραχάκια και χαζεύοντας τις διαδρομές του αχνού που ανέβαινε απ'το ζεστό φλιτζάνι στον παγωμένο αέρα. Άντε... σήμερα και μια βδομάδα ακόμα και θα μασουλάω πάλι βραχάκια.

5 comments:

nyctolouloudo said...

βραχάκια γράφεις εσύ, βατραχάκια διαβάζω εγώ.....
καλά να περάσεις με τα ...βατραχάκια!

McKat said...

Χα, χα... μεθυσμένο μου, ναι με βατραχάκια με κανέλλα και σουλτανίνα, αναμένοντας τον αρχιβάτραχο τον αφιλοθεράπευτο. Νά'σαι καλά.

Anonymous said...

Ωραία φωτογραφία, γοητευτική και μελαγχολική.........έκανα και πάλι την εμφάνισή μου δεν ξέρω για πόσο, έχω αρκετό υλικό από το τελευταίο μου ταξίδι στην καρδιά του ήλιου (και τη δικιά μου επίσης) αν έχεις dsl (και αν θέλεις) μπορώ να σου στείλω μερικές. Εύχομαι να περνάς πάντα καλά και να αγαπάς

McKat said...

Ηλιογράφε, καλώς ήρθες. Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω. Πολύ μακρινό και πολύ σημαντικό ακούγεται το ταξίδι σου. Φυσικά θα ήθελα να δω φωτογραφίες σου, (αστειεύεσαι; και πολύ μάλιστα με ενδιαφέρει). Dsl δεν έχω (ακόμα, είμαι πολύ αμελής) αλλά μπορώ και με την απλή μου σύνδεση νομίζω να κατεβάσω φωτογραφίες.

Anonymous said...

ok σου έστειλα μέσω email ένα link για να δείς μερικές και να τις κατεβάσεις αν θέλεις (είναι και σε μεγάλη ανάλυση). Το ταξίδι δεν ήταν μακρινό σύμφωνα με γεωγραφικές αλλά με προσωπικές συντεταγμένες: Ονειρικό μήκος και φωτογραφικό πλάτος, καμμία λέξη (τώρα τελευταία αρχίζουν και χάνουν το νόημά τους, μιλάω ολοένα και πιο λίγο), πολλή Αγάπη, όταν δείς τις φωτογραφίς είμαι σίγουρος πως θα καταλάβεις, είσαι η μόνη γυναίκα, το μόνο πρόσωπο που αποκρυπτογράφησε το νόημά τους, το τόσο απλό αλλά και δυσεύρετο. Έχω αναβαθμίσει και τον φωτογραφικό μου εξοπλισμό με πολλά megapixell, φακούς κλπ,κράτα αυτό το link στα αγαπημένά σου θα το ανανεώνω συχνά, ελπίζω στα επόμενα ταξίδια μου οι φωτογραφίες μου να είναι πολύ καλύτερες (διακατέχομαι και από βασανιστική τελειομανία με αυτά που αγαπώ, κατάρα και ευλογία μαζί), μου φαίνεται όμως πως είπα πολλά εδώ θα σταματήσω. Αντίο (προς το παρών) τα επόμενα σχόλιά μου θα είναι.........Λακωνικά!