Τα ζευγάρια

Η αγγλική εξοχή...

... με άφησε άφωνη.

Ιδού όμως χίλιες λέξεις:

Οι εργαζόμενοι...

Ένα βράδυ, περασμένες 12 αλλά όχι πολύ, παρανομούσαμε με την Μ. μισοκρεμασμένες έξω από το παράθυρο. Και. Ω, ναι. Είδαμε κάτι που μας εξέπληξε. Τον γαλατά να μοιράζει γάλα στις πόρτες. Το είχα δει σε παλιές ταινίες, αλλά νόμιζα πως δεν υπάρχουν πια γαλατάδες. Και ειδικά στο κεντρότατο του Λονδίνου.
Το άλλο πρωί νωρίς πολύ νωρίς, αναζητώντας τα μπουκάλια με το γάλα είδα έναν άλλο. Κάποιον που με φορτηγάκι ανακύκλωσης περνά έξω από τα σπίτια και μαζεύει τις συσκευασίες ή τις ειδικές σακκούλες με ανακυκλώσιμα που αφήνουν έξω από τα σπίτια. Στην τελευταία φωτογραφία οδηγεί με τη χαρακτηριστική χάρη των Λονδρέζων καθισμένος στη θέση του συνοδηγού :)

Μου λείπει...

...πολύ ο Μάρκος

Μόνο τη νύχτα...

...φαίνεται πως κυκλοφορώ. Δεν είναι εντελώς αλήθεια. Ούτε εντελώς ψέμα.

Είτε μέρα είτε νύχτα άλλωστε, τα ίδια μ' αρέσει να κοιτάζω.

αχμμμμ

My Head

... at the moment...

και επίσης

ιδού το ψυγείο μου αυτή τη στιγμή..

Κέφια

Το πέτυχα πριν λίγο σε έναν ιστότοπο για τον Peter Sellers. Εκπληκτικό. Μου έφτιαξε το κέφι. Το ίδιο επιθυμώ και δι' υμάς, οπότε νά το:

http://www.petersellers.org/media/Goodness.mp3

Έχει μια πολύ ωραία συλλογή στο http://www.petersellers.org/sounds.html

Πολύ καλό όμως... ε;

Stravarmenizoume