Σήμερα πλακώθηκα άγρια με ένα συνάδελφο.
Το σκηνικό έχει ως εξής...
Έχει φλομώσει στη μαλακία τις μισές συναδέλφους που έχει τύχει να βρεθούν στον ίδιο χώρο μαζί του.... Ότι έχει κάνει εφτά αρραβώνες και έχει σπείρει τέσσερα πέντε παιδιά ανά τον κόσμο αλλά του τυχαίνουν συνέχεια πουτάνες αλλά αυτός δεν είναι κορόιδο να την πατήσει και να παντρευτεί και να έχει μουρμούρα όταν γυρνάει σπίτι...
και μπουρ μπουρ
Τον βλέπουμε όλες και στρίβουμε... κάνουμε εμετό κλπ
Και σήμερα ο να μην πω..... βάλτε ό,τι νομίζετε στο κενό... κατά πάσα πιθανότητα θα ταιριάζει με την προϋπόθεση να είναι χοντρή βρισιά, λέει μπροστά μου για μια συνάδελφο που παραπονέθηκε αρκετά έντονα για κάτι (βέβαια το έντονα για το δικό της χαρακτήρα είναι πολύ σχετικό γιατί είναι εξαιρετικά χαμηλών τόνων), μια συνάδελφο λοιπόν με πολύ συντηρητικό ντύσιμο... κάτι σαν του κατηχητικού - αλλά σόρρυ είναι δικαίωμά της και δεν πειράζει κανέναν, είναι τουναντίον γλυκύτατη και ευγενέστατη στη συμπεριφορά της προς όλους, λέει λοιπόν ο ...... σαν απάντηση στα παραπονά της... ότι ξέρει τι της φταίει της καλόγριας, είναι αγάμητη και δεν ξέρει πού να ξεσπάσει.
Του λέω συνάδελφε είσαι απαράδεκτος δεν έχεις δικαίωμα να μιλάς έτσι.
Μου λεει αγριάδες στον άντρα σου και του λέω εδώ δεν έχει άντρες και γυναίκες (μαλάκα) είναι χώρος εργασίας και ευαίσθητος μάλιστα και δε μιλάς έτσι για τις συναδέλφους σου.
Σκέφτομαι να τον καταγγείλω.
Το γουρούνι.
Και εμείς οι ηλίθιοι που τη γουρουνιά την αποδεχόμαστε ως μέρος της καθημερινότητας και το μόνο που μας νοιάζει είναι να τελειώνουμε να πάμε σπίτι μας να καθαρίσουμε φρέσκα φασολάκια.
Φυσικά... και βέβαια.... εγώ θα είμαι η δεύτερη αγάμητη γραφική που δίνει σημασία σε τέτοια πράγματα.
Όσο ζούσα σε μικρές συντηρητικές επαρχίες έλεγα φταίει αυτό... εδώ όμως ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ;
10 comments:
Εντάξει, δεν δικαιολογείται - αλλά σου πέρασε από το μυαλό ότι πιθανότατα κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια;
Φυσικά και μου πέρασε. Και σίγουρα πολλές εξηγήσεις, κατά πάσα πιθανότητα καθόλου κολακευτικές, μπορούν να δοθούν. Όμως δεν είναι εκεί το θέμα.
Το θέμα είναι ότι στην ιδιωτική σου ζωή μπορείς να είσαι και να κάνεις ό,τι θέλεις. Και το πρωί να σηκώνεσαι και να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να τον φιλάς ή να τον φτύνεις. Στο χώρο της εργασίας σου όμως οφείλεις να είσαι κύριος/κυρία.
Και βέβαια το πιο σημαντικό για μένα είναι ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος αφήνει ανεξέλεγκτες τις σεξιστικές του τάσεις, επιχειρεί να μειώσει και να προσβάλει την ταυτότητα ενός άλλου ανθρώπου με βάση τη σεξουαλικότητα και το φύλο του. Αυτά λοιπόν, όπως ακριβώς μου είπε εμένα "τις αγριάδες στον άντρα σου", να τα κρατά στον ιδιωτικό του χώρο. Εκεί θα κρίνουν πόσοι, ποιοί και αν θα τον υποστούν.
Νοιώθω πολύ έντονα την ανάγκη να του κόψω τον αέρα στο χώρο της εργασίας μου - του - πολλών.
Σωστή!!!
αξίζει να ασχοληθείς Κατερινάκι;
μάλλον όχι ε;
το μόνο που καταφέρνει είναι να γίνει ρεζίλι
είναι ρεζίλης
τα σάπια φρούτα καταλήγουν στα σκουπίδια
καλή σου ημέρα
Η προσωπική μου άποψη Κατερίνα είναι πως αξίζει να ασχοληθείς. Είναι θέμα ΗΘΙΚΗΣ, ΣΕΒΑΣΜΟΥ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ. Αυτός μπορεί να μην έχει τίποτα απ΄τα τρία, αλλά ΕΣΥ ΕΧΕΙΣ! Και πολύ πολύ καλά κάνεις.
Κι επειδή μου έχει τύχει προσωπικά (εγώ ήμουνα στην θέση της κοπέλλας με άλλο ντύσιμο - τελείως επαγγελματικό ταγιέρ και πολύ μικρή ηλικία: 22) η γυναίκα η οποία υπερασπίστηκε τα ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ δικαιώματά μου έγινε η μέντοράς μου και μου έδειξε να καταλάβω πως πολλές φορές πρέπει να παλεύεις και για τα αυτονόητα....
Σε φιλώ
Με εκτίμηση
Στέφανε, νομίζω πως ακριβώς εκεί πρέπει να πάει. Στα σκουπίδια. Γιατί, σημειωτέον, δεν σταματά.
Ξέρω πως έχεις καλές προθέσεις λέγοντάς μου να μην ασχοληθώ. Όμως πρέπει να γίνει μια αρχή. Και είναι πολύ σημαντικό να τα έχω καλά με τη συνείδησή μου.
Bluesmartoulis, σ'ευχαριστώ.
Με καταλαβαίνεις απόλυτα και σε νοιώθω απόλυτα. Θα κάνω τις κινήσεις που χρειάζεται για να περιοριστεί ο τύπος στα όρια που χρειάζεται. Ναι, είναι κρίμα, αλλά είναι ανάγκη κάποιες φορές, ίσως πολλές, να πολεμήσει κανείς και για τα αυτονόητα.
Σε φιλώ κι εγώ.
Τον βλέπουμε όλες και στρίβουμε... κάνουμε εμετό κλπ
Συγγνωμη, δεν είναι για γέλια η κατάσταση αλλά έσκασα στα γέλια με το παραπάνω :)
Οταν λες να τον καταγγείλεις εννοείς να κάνεις μήνυση κτλ? Αξίζει μια τόσο χρονοβόρος διαδικασία; Μήπως απλώς να κάνατε μια συνεννόηση όλες μαζί και να μην του μιλούσατε;
εγώ πάντως συμφωνώ με την regina
το να τον αγνοήσετε είναι η καλύτερη λύση
πίστεψέ με θα τον πονέσει πιό πολύ από όσο θα δείξει
το να κάτσεις να χάσεις τον χρόνο σου και να γίνεις κακιά και να συγχιστείς . . . δεν ξέρω
φιλάκι ηλεκτρονικό
ρεγγίνα, φαίνεται αλλά δεν είναι αστείο. Εμείς τον αποφεύγουμε αλλά δεν θα κινούμαστε και σαν αιχμάλωτες όλη μέρα στη δουλειά. Δεν μιλώ για μήνυση, μιλώ για γραπτή αναφορά και διαμαρτυρία προς κάποιους που ιεραρχικά έχουν κάποια δικαιοδοσία να βάλουν φρένο. Δεν είναι καθόλου χρονοβόρο και μπορεί να φέρει αποτελέσματα μέσα στο χώρο που κινούμαστε. Το έκανα και θα επιληφθούν...
Στέφανε δεν αισθάνομαι καθόλου κακιά. Μια χαρά συνεπής αισθάνομαι. Και εντελώς ήρεμη μάλιστα τώρα πλέον.
Post a Comment