Ρεγγίνα θα συμφωνήσω. Κι ας πάει περίπατο η μετριοφροσύνη.
Στέφανε, μακάρι να μπορούσα να δώσω μια απάντηση. Σημαίνει ότι θα την είχα βρει. Έχει φυσικά σημασία το ταξίδι, χωρίς αυτό δεν πάμε πουθενά. Όμως... μήπως κι ο προορισμός κάτι λέει καμμιά φορά;
Σκέφτομαι ας πούμε: αν το ταξίδι είναι καλό και δεν θέλεις να τελειώσει, μήπως σε πάει και σε κόσμους ωραίους; Αν πάλι όχι, δεν λες σταματήστε το πλοίο, θέλω να κατέβω;
Αλλά, ναι, χωρίς ταξίδι, ούτε το ένα γίνεται, ούτε το άλλο.
Τί να πω... Μέγα μυστήριο το πιό κοινό πράγμα του κόσμου.
mckat αυτοί οι προορισμοί μας έχουν κάνει όλους κουρέλι. Στίβουμε την φαντασία μας και βγάζουμε το καλύτερο, αλλά όταν τελικά φτάνουμε και βλέπουμε την πραγματικότητα . . . Εμείς φταίμε, και ο ενθουσιασμός μας. Το ξέρεις το τραγούδι: 'Δεν φταίς εσύ, η φαντασία μου τα φταίει . . .)
Πάντως, η φαντασία ας περιορίζεται στο να κάνουμε τη ζωή μας πιο γεμάτη και τσαχπίνα, όχι στην παραμόρφωση της πραγματικής εικόνας του άλλου. Μόνο δυστυχία περιμένει και τους δυό στην αντίθετη περίπτωση.
Όπως και νά'χει, αν αγαπά κανείς τον έρωτα και το μοίρασμά του, κάποια στιγμή θα τον βρει.
9 comments:
μία μηχανή ο έρωτας λοιπόν.
Μια μηχανή; Κι αυτό, γιατί όχι;
Ενός πλοίου.
Μακρινών ταξιδιών. Κι αν φτάσει, έφτασε. Αλλιώς, ας μείνει το ταξίδι, κι η αίσθηση πως ο ορίζοντας είχε το ίδιο χρώμα.
μηχανή ταξιδιάρα ο έρωτας
να ένας καλός λόγος που το ταξίδι είναι αυτό που αξίζει και όχι ο προορισμός.
Για την επάνω φωτογραφία μπορεί να γραφτεί ποίημα!
Ρεγγίνα θα συμφωνήσω. Κι ας πάει περίπατο η μετριοφροσύνη.
Στέφανε, μακάρι να μπορούσα να δώσω μια απάντηση. Σημαίνει ότι θα την είχα βρει. Έχει φυσικά σημασία το ταξίδι, χωρίς αυτό δεν πάμε πουθενά. Όμως... μήπως κι ο προορισμός κάτι λέει καμμιά φορά;
Σκέφτομαι ας πούμε: αν το ταξίδι είναι καλό και δεν θέλεις να τελειώσει, μήπως σε πάει και σε κόσμους ωραίους; Αν πάλι όχι, δεν λες σταματήστε το πλοίο, θέλω να κατέβω;
Αλλά, ναι, χωρίς ταξίδι, ούτε το ένα γίνεται, ούτε το άλλο.
Τί να πω... Μέγα μυστήριο το πιό κοινό πράγμα του κόσμου.
mckat αυτοί οι προορισμοί μας έχουν κάνει όλους κουρέλι. Στίβουμε την φαντασία μας και βγάζουμε το καλύτερο, αλλά όταν τελικά φτάνουμε και βλέπουμε την πραγματικότητα . . .
Εμείς φταίμε, και ο ενθουσιασμός μας.
Το ξέρεις το τραγούδι:
'Δεν φταίς εσύ, η φαντασία μου τα φταίει . . .)
Άβυσσος.
Πάντως, η φαντασία ας περιορίζεται στο να κάνουμε τη ζωή μας πιο γεμάτη και τσαχπίνα, όχι στην παραμόρφωση της πραγματικής εικόνας του άλλου. Μόνο δυστυχία περιμένει και τους δυό στην αντίθετη περίπτωση.
Όπως και νά'χει, αν αγαπά κανείς τον έρωτα και το μοίρασμά του, κάποια στιγμή θα τον βρει.
I hope.
Την καλημέρα μου φωτο-ερωτο-γράφε
Post a Comment