μεθυσμένα χρώματα, εγώ ήμουν η κόρη της δασκάλας, που ήθελε να βγει κι αυτή οπωσδήποτε στη φωτογραφία κι επειδή ήταν πολύ μικρή και ήθελε να μοιάζει μεγάλη, ανέβηκε σε ένα σκαμνί και ησύχασε μόνο αφού πέτυχε να βρίσκεται στο ίδιο ύψος με τους άλλους.
Δεν ξέρω τι γίνεται με αυτά τα παιδιά, δεν τους θυμάμαι καν όλους πέρα από μερικούς που με βοηθούσαν στις ζαβολιές. Μια φορά αρριβάραμε με τον αδερφό μου μέσα στην τάξη κουβαλώντας μια χήνα πιο μεγάλη από το μπόι μας και την αμολήσαμε μέσα. Έγινε πανικός. Οι "φίλοι μου" με γλίτωσαν από την τιμωρία. Είχαν αναλάβει και τη μόρφωσή μου σε ένα βαθμό. Είχε πλάκα αυτή η περίοδος.
Τους θυμάται όλους η μητέρα μου. Και ξέρει και των περισσότερων τις κατοπινές ιστορίες, άλλες καλές κι άλλες θλιβερές.
Είναι ιδιαίτερα όμορφο να μπορείς να "βλέπεις" την πατρίδα σου τόσο καλά. Τον τόπο που ζούμε οι πιό πολλοί δεν μπορούμε να τον εκτιμήσουμε λόγω της καθημερινής μας τριβής μαζί του. Εσύ μπορείς. Και είναι όμορφο και σημαντικό μαζί.
Ο τρομερός του φύλακας
Οι ψαράδες στις πλάβες
... και οι άλλες εποχές
5 comments:
ααα, σε ένα τέτοιο σπίτι έπαιζα και εγώ μικρή αλλά μέσα έμενε μία τρελλή γριά και μας κυνηγούσε με την σκούπα και τις πέτρες.
η φωτογραφία του δημοτικού μου αρέσει πολύ. ξέρεις τι έχουν απογίνει τα παιδιά αυτά;( εάν φυσικά είναι δική σου )
μεθυσμένα χρώματα, εγώ ήμουν η κόρη της δασκάλας, που ήθελε να βγει κι αυτή οπωσδήποτε στη φωτογραφία κι επειδή ήταν πολύ μικρή και ήθελε να μοιάζει μεγάλη, ανέβηκε σε ένα σκαμνί και ησύχασε μόνο αφού πέτυχε να βρίσκεται στο ίδιο ύψος με τους άλλους.
Δεν ξέρω τι γίνεται με αυτά τα παιδιά, δεν τους θυμάμαι καν όλους πέρα από μερικούς που με βοηθούσαν στις ζαβολιές. Μια φορά αρριβάραμε με τον αδερφό μου μέσα στην τάξη κουβαλώντας μια χήνα πιο μεγάλη από το μπόι μας και την αμολήσαμε μέσα. Έγινε πανικός. Οι "φίλοι μου" με γλίτωσαν από την τιμωρία. Είχαν αναλάβει και τη μόρφωσή μου σε ένα βαθμό. Είχε πλάκα αυτή η περίοδος.
Τους θυμάται όλους η μητέρα μου. Και ξέρει και των περισσότερων τις κατοπινές ιστορίες, άλλες καλές κι άλλες θλιβερές.
Είναι ιδιαίτερα όμορφο να μπορείς να "βλέπεις" την πατρίδα σου τόσο καλά.
Τον τόπο που ζούμε οι πιό πολλοί δεν μπορούμε να τον εκτιμήσουμε λόγω της καθημερινής μας τριβής μαζί του.
Εσύ μπορείς. Και είναι όμορφο και σημαντικό μαζί.
καλές γιορτές και ξεκούραστες να είναι!
Στέφανε, ευχαριστώ πολύ. Με κάνει να αισθάνομαι πολύ ωραία αυτό που λες.
Μεθυσμένα χρώματα, σ'ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ.
Και σε σένα εύχομαι τα καλύτερα.
Post a Comment